Belangrijk!
Je bevindt je op het open gedeelte van het forum.
Het is zeer schendend voor de leden van Pretty Skinny als iemand die zelf GEEN lotgenoot is, het lotgenoten-gedeelte betreedt voor andere/eigen doeleinden.
Klik hier voor meer informatie
Je bevindt je op het open gedeelte van het forum.
Het is zeer schendend voor de leden van Pretty Skinny als iemand die zelf GEEN lotgenoot is, het lotgenoten-gedeelte betreedt voor andere/eigen doeleinden.
Klik hier voor meer informatie
Eetbuienstoornis (BED)
- Leden-account
- Leden vertellen ...
- BerichtenCOLON 38
Eetbuienstoornis (BED)
Mollie’s verhaal
“Diagnose eetbuien en een vorm van boulimia”
Zoals jullie al zien aan de bovenstaande titel is dat de diagnose die ik kreeg toen ik een poging tot herstel deed.
Ik zal hier nu een stukje schrijven over wat het dan precies is.
Mijn boulimia diagnose noemde ze a-typisch, omdat ik wel de eetbuien heb, maar compenseer met veel bewegen of langere perioden niet/weinig eten. Dus niet het standaard patroon zeg maar, vandaar het a-typisch ervoor.
Helaas heb ik ook langere perioden dat compenseren niet lukt en het dus gewoon een eetbui stoornis wordt.
Er zijn 2 soorten eetbuien.
Als je een eetbui stoornis hebt kun je heel veel calorieën in 1 keer opeten. Dit is vaak in 1 tot 2 uur. Je moet dan denken aan 3000 of meer calorieën. Dit worden objectieve eetbuien genoemd.
Je hebt ook subjectieve eetbuien, deze voelen voor jezelf als een eetbui, maar worden niet zo gezien vanwege het geringe aantal calorieën. Denk bijvoorbeeld aan als je in een periode zit dat je niet eet en je een chocolade reep opeet. Dit voelt dan als een eetbui, echter is “maar” 500 cal in 1 keer en wordt dus niet als een eetbui gezien.
Beide eetbuien kunnen voor jezelf wel gelijk voelen.
Vaak heb je na een eetbui gedachten van dat je slecht bent, alles jouw schuld is, het nooit goed genoeg gaat zijn omdat je zo dik bent.
Ikzelf ga dan meestal die avond, als de voorraad op is zeg maar, maar gewoon mijn tanden poetsen en slapen. Dan is het in ieder geval niet nog meer die avond (kwa eten) en de dag erna weer opnieuw proberen geen eetbui te krijgen.
Vaak probeerde ik dan heel de dag niet te eten, maar dan gaat het helaas juist vaak mis.
Het beste werkt nog 6 keer per dag iets gezonds te eten en dan in ieder geval geen eetbui door honger te krijgen.
Een emotionele eetbui heb je helaas niet altijd in de hand en dus is het soms als er veel stress is niet te stoppen helaas.
Aangezien ik er dus niet vanaf ben gekomen, maar mee heb leren leven kan ik geen goede “hoe het te stoppen” tips geven.
Wat ik wel wil meegeven is dat je jezelf niet teveel de schuld moet geven. Jij kan er niets aan doen dat je eetbuien hebt en het is al erg genoeg dat je het doormaakt zonder dat je jezelf ook nog de schuld geeft. Het kan zijn dat een ander dunner is en het voor je gevoel dus beter doet. Echter je weet niet wat die mensen doen achter gesloten deuren, dus misschien doen ze wel hetzelfde en vinden zij jouw juist zo slank.
Iedere eetstoornis is even erg, omdat het gaat om het gevoel dat jij erdoor krijgt en de stress die het je geeft. Dat de een dun is en de ander dik maakt eigenlijk niet uit, want bij bijna elke eetstoornis zijn de negatieve gedachten en gevoelens hetzelfde.
De voor mij beste tip om eetbuien te voorkomen is om regelmatig te eten (6x per dag iets) en proberen bij stress iets te vinden waar je rustig van wordt zodat je er op die manier mee kan omgaan. (muziek luisteren, boek lezen, tekenen ect).
Maar mocht ’t mis gaan, blijf dan vooral aardig voor jezelf. Je kreeg de eetbui omdat er iets was dat je stress gaf en je even niet wist hoe er anders mee om te gaan. Zeker niet omdat je zwak bent of geen beheersing hebt.
Doe na de eetbui juist iets wat je fijn vindt en wees goed voor jezelf. Morgen gaat er weer een nieuwe dag zijn en je verdient het om je goed te voelen.
Geloof in jezelf en weet dat er veel mensen zijn die hetzelfde mee maken. Je staat er niet alleen in en ik hoop dat het jullie wel lukt om je weg te vinden en zonder eetbuien te kunnen verder gaan.
Groetjes Mollie
- Leden-account
- Leden vertellen ...
- BerichtenCOLON 38
Eetbuienstoornis (BED)
Luna’s verhaal
Mensen met BED zitten vaak niet lekker in hun vel en eten om zich ‘’beter’’ te voelen, of om te gaan met spanningen. Tijdens een eetbui eet je in een half tot 2 uur heel veel en vaak ook heel vet of zoet. Je proeft niets maar je kunt ook niet stoppen. Sommige mensen voelen zich in een roes als ze een eetbui hebben.
BED is een eetstoornis waaraan naar schatting 160.000 mensen in Nederland lijden. Het precieze aantal is niet te zeggen, omdat er naast een taboe op overgewicht ook vaak een enorme schaamte bij mensen met BED heerst. Mede door die schaamte durven mensen met een eetbuistoornis vaak geen hulp te zoeken, en proberen ze het allemaal alleen op te lossen. Daarom lopen veel mensen met BED tot wel 16 jaar rond met een eetstoornis zonder dat hun omgeving dit doorheeft.
Natuurlijk is dit heel eenzaam en door die eenzaamheid in combinatie met schaamte en een laag zelfbeeld ontwikkeld 60% van de mensen met BED een depressie en/of een gevoel van somberheid. Dit hangt ook weer samen met de grootte van de eetbuien, vaak is hoe groter het sombere gevoel hoe groter de eetbuien zijn.
Gelukkig is er hulp!
Wanneer je je schaamte kunt overwinnen en het durft te zeggen tegen een huisarts of een vertrouwenspersoon kun je vaak doorverwezen worden. Je krijgt dan hulp om op een gezond gewicht te komen maar je krijgt dan ook bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie om je relatie met eten te verbeteren. Heel soms krijg je medicijnen als het echt niet zonder lukt. BED kan doorgaans goed behandeld worden als je op tijd naar een huisarts of vertrouwenspersoon toe gaat.
Toen ik voor het eerst in mijn nieuwe klas aankwam viel me gelijk op dat een meisje met wie het wel klikte ernstig overgewicht had. Niet gewoon een beetje mollig maar echt te dik. Ik gaf er niet teveel aandacht aan omdat ik geleerd heb dat je met opmerkingen over gewicht het vaak alleen maar erger maakt voor mensen. Tot ze mij vertelde dat ze een eetbuistoornis had. Ik wist eerst niet wat dat was en moest het opzoeken. Toen ik las wat het is was schrok ik wel even. Ik had haar al vaak ongezond zien eten dus ik dacht dat het gewoon daaraan lag. Nou, schijnbaar niet!
Ik besloot het gesprek met haar aan te gaan. Ze vertelde me dat ze al hulp kreeg, maar dat het wel moeilijk is. Ik vertelde haar dat ze altijd naar me toe kon komen. Gelukkig heeft ze dat gedaan.
Ze krijgt op dit moment hulp voor haar lage zelfbeeld en gaat naar een diëtiste om een gezond gewicht te krijgen. Ondanks dat het moeilijk voor haar is om gezond te eten door de cultuur in haar familie probeert ze het wel. En daarom ben ik supertrots op haar. Ondanks dat haar verhaal niet zo lang is als het is bij de meeste mensen met een eetbuistoornis doet het er wel toe, en ik ben alleen maar blij dat ze op tijd de juiste hulp heeft kunnen krijgen.
Nogmaals, ik ben supertrots op haar ondanks dat ze zichzelf soms schaamt voor haar eetstoornis!
- Leden-account
- Leden vertellen ...
- BerichtenCOLON 38
Eetbuienstoornis (BED)
Anne’s verhaal
Binge eating disorder (BED) is een eetstoornis waarbij iemand regelmatig grote hoeveelheden voedsel in korte tijd consumeert, vaak zonder controle over het eetgedrag. Een dag voor iemand met BED kan erg uitdagend zijn, zowel fysiek als emotioneel.
's Ochtends kan iemand met BED zich misschien schuldig voelen over de eetbuien van de vorige dag. Ze kunnen zich zorgen maken over hun gewicht en lichaamsbeeld. Het ontbijt kan een moeilijke maaltijd zijn, omdat ze proberen hun eetlust onder controle te houden.
Gedurende de dag kunnen er intense verlangens naar voedsel optreden. Deze verlangens kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals stress, verveling, emoties of externe triggers. Het kan moeilijk zijn om deze verlangens te weerstaan, en iemand met BED kan uiteindelijk toegeven aan een eetbui.
Tijdens een eetbui kan iemand met BED grote hoeveelheden voedsel consumeren, vaak snel en zonder aandacht voor verzadiging. Ze kunnen zich tijdens de eetbui niet in staat voelen om te stoppen, zelfs als ze zich vol voelen. Na de eetbui kunnen gevoelens van schaamte, schuld en walging optreden.
Na een eetbui kan iemand met BED verschillende copingmechanismen gebruiken om met de emoties om te gaan. Sommigen kunnen zichzelf straffen door bijvoorbeeld te braken of excessief te sporten. Anderen kunnen zich terugtrekken en zich sociaal geïsoleerd voelen.